środa, 4 grudnia 2024

Specyfiki w walce z łuszczycą

Leczenie łuszczycy zależy od jej rodzaju, nasilenia oraz indywidualnej reakcji pacjenta na terapię. Wykorzystuje się różnorodne specyfiki, które dzielą się na preparaty miejscowe, leki systemowe oraz terapie wspomagające. Oto przegląd najczęściej stosowanych:


1. Leczenie miejscowe

Preparaty miejscowe są podstawą terapii łuszczycy o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu. Należą do nich:

  • Kortykosteroidy (np. betametazon, mometazon): redukują stan zapalny i swędzenie. Stosowane na zmiany skórne przez ograniczony czas.
  • Analogi witaminy D3 (np. kalcypotriol, kalcitriol): hamują nadmierny wzrost komórek skóry i zmniejszają łuszczenie.
  • Retinoidy miejscowe (np. tazaroten): pomagają w normalizacji cyklu życia komórek skóry.
  • Emolienty i środki nawilżające: łagodzą suchość i poprawiają komfort skóry.
  • Preparaty z dziegciem: zmniejszają łuszczenie i redukują stan zapalny.
  • Kwas salicylowy: stosowany do złuszczania martwego naskórka i przygotowania skóry do aplikacji innych leków.
  • Maści z cygnoliną: działają przeciwzapalnie i normalizują podział komórek skóry.

2. Leki systemowe

Stosowane w cięższych przypadkach łuszczycy, kiedy leczenie miejscowe nie przynosi wystarczających efektów:

  • Metotreksat: immunosupresyjny lek zmniejszający stan zapalny i hamujący nadmierny wzrost komórek skóry.
  • Cyklosporyna: silny lek immunosupresyjny stosowany w opornych przypadkach łuszczycy.
  • Retinoidy doustne (np. acytretyna): wpływają na proces keratynizacji skóry.
  • Apremilast: inhibitor fosfodiesterazy-4 (PDE4), który zmniejsza stan zapalny.

3. Leki biologiczne

Nowoczesne terapie stosowane w ciężkich postaciach łuszczycy, szczególnie łuszczycy plackowatej i łuszczycowego zapalenia stawów:

  • Inhibitory TNF-alfa (np. adalimumab, etanercept): blokują działanie prozapalnych cytokin.
  • Inhibitory IL-12/23 (np. ustekinumab): hamują proces zapalny związany z tymi interleukinami.
  • Inhibitory IL-17 (np. sekukinumab, iksekizumab): celują w cytokiny IL-17, które odgrywają kluczową rolę w zapaleniu.
  • Inhibitory IL-23 (np. guselkumab, risankizumab): nowoczesne leki skuteczne w terapii opornej łuszczycy.

4. Fototerapia

Specjalistyczne zabiegi naświetlania:

  • UVB szerokopasmowe i wąskopasmowe: stosowane w kontrolowanych warunkach, aby zmniejszyć stan zapalny i zahamować nadmierny wzrost komórek skóry.
  • PUVA (psoralen + UVA): łączy podawanie leków uwrażliwiających na światło z naświetlaniem UVA.

5. Terapie wspomagające

  • Suplementacja witamin (D3, E, kwasy omega-3): wspiera regenerację skóry.
  • Preparaty ziołowe (np. aloes, nagietek): mogą działać łagodząco na skórę, ale ich skuteczność bywa ograniczona.
  • Środki przeciwświądowe: pomagają złagodzić swędzenie (np. leki przeciwhistaminowe).

6. Wsparcie pielęgnacyjne

Oprócz terapii farmakologicznej ważne jest regularne stosowanie emolientów i kosmetyków przeznaczonych dla skóry wrażliwej, aby utrzymać odpowiedni poziom nawilżenia i zapobiegać podrażnieniom.

Każda terapia powinna być dobrana indywidualnie przez dermatologa w zależności od nasilenia choroby, obszaru zajętego zmianami i ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz